Huisarts in Leek, getrouwd, moeder van 3 kinderen

Een dag in de praktijk

‘Ik heb een eigen praktijk als huisarts, waar ik werk met drie collega’s en meerdere assistentes. Een dag begint altijd voor het spreekuur van 8 uur ’s ochtends al. Dan neem ik met de assistentes door wat er op de planning staat. Het spreekuur loopt tot ongeveer 10.15 en dan volgt een koffiepauze.’ Eén van de belangrijkste momenten van de dag, volgens Evelien. ‘We zijn echt een team en dit is even een moment dat je bij elkaar kan zitten en het niet hebt over je werk. Dat versterkt het teamgevoel.’  Hierna start ze met de huisbezoeken. ‘Ik heb een oudere patiëntenpopulatie, dus ik doe vrij veel huisbezoeken.’ Om 14 uur begint ze aan het middagspreekuur.

Favoriet moment van de werkdag

‘Huisbezoeken doe ik bij voorkeur op de fiets. De tas kan prima voorop en de meerderheid van de patiënten woont dichtbij de praktijk. En ja, dat kan ook in de regen en de wind’, lacht ze. ‘Ik kom soms weleens doorweekt aan bij patiënten. Ik vind het heerlijk om even op de fiets te stappen. Verder zit ik veel binnen en ik zít ook veel. Even beweging pakken, even frisse lucht, ook als er iets is gebeurt, maakt het hoofd ook een beetje leeg. En dat maakt dat je de rest van de dag beter door kunt komen.’

Rust is het grote verschil tussen en werk- en vrije dag

Evelien werkt vier dagen in de week, al ‘is het qua uren echt wel fulltime.’ Er is een groot verschil tussen de werkdagen en die vrije dag. ‘Thuis is er veel meer rust. Mijn man en ik hebben drie kinderen. Thuis probeer ik het werk los te laten en echt even de aandacht voor het gezin te hebben. Al lukt dat niet altijd.’ Haar beroep is te combineren met een gezin, al heeft haar man daar de nodige offers voor gebracht: ‘hij is dit jaar gestopt met zijn vaste baan om voor het gezin te kunnen zorgen.’ De knop omzetten valt niet altijd mee, zeker niet als de dag heftige voorvallen met zich meebrengt. ‘Dan vertel ik daar thuis ook wel over’, vertelt Evelien.

Deze dagen staan in het geheugen gegrift

Sommige dagen blijven Evelien voor altijd bij. ‘De mensen die ik heb begeleid naar hun levenseinde, blijven voor altijd bij me. Levenseindebegeleiding is mooi. Dat klinkt gek, want het is mentaal wel zwaar. Maar ik weet ze allemaal nog. Ze blijven me bij: ik heb deze mensen geholpen in het stervensproces.’

Extreme dagen

Ik ben nu acht jaar huisarts. Daarvoor werkte ik op de spoedeisende hulp, maar ik miste toch die band met de patiënten. Het werk was daar uitdagend en dynamisch, maar ook als huisarts maak ik wel eens momenten van extreme spoed mee. Ook ik voel me dan weleens even machteloos, maar ik schakel heel snel om naar die werkmodus. We hebben een vast protocol aangeleerd, waar je dan direct op teruggrijp. Ergens is er natuurlijk wel even paniek.’ Het team moet dan sterk op elkaar bouwen en zorgt ook voor elkaar. ‘Zo’n dag sluiten we altijd met elkaar af. Je zoekt elkaar automatisch op; we zijn natuurlijk allemaal zorgverleners. Even checken: wat is er gebeurt, wat heeft dit met ons gedaan en kunnen we nog doorwerken?’

Elke dag een beetje onzeker

‘Als huisarts weet je van heel veel een beetje. We hebben enorm veel geleerd, maar in de praktijk moet je het echt eigen maken. Bijna niemand op een spreekuur voldoet aan de boekjes. We moeten een inschatting maken en ik denk dat huisartsen daar heel goed in zijn. Elke dag tref ik wel weer casuïstiek waar ik onzeker over ben. Ook wij missen weleens dingen. Soms helpt het om met een collega te sparren: wat had jij gedaan in dit geval?’

Nooit een dag zonder stethoscoop

Evelien kan niet zonder stethoscoop. ‘Nee’, beaamt ze lachend, ‘ik kan geen dag zonder stethoscoop, maar eigenlijk niet zonder mijn hele dokterstas. De bloeddrukmeter, zuurstofmeter en thermometer; die vitale functies van iemand opmeten, dat heb ik meerdere keren per dag nodig. Maar’, vervolgt ze, ‘ik kan ook niet zonder mijn assistentes. Zij maken de eerste inschatting, bepalen mijn agenda en denken mee als het overloopt.’ Een ondergewaardeerde plek. ‘Ja, absoluut. Zij vangen die eerste klappen op.’

Tip van de dag

Evelien wil iedereen op het hart drukken te blijven bewegen. ‘Elke dag even in beweging. Ik probeer mijn huisbezoeken op fiets te doen dus en wandel zoveel mogelijk in de lunchpauzes. Ook thuis doe ik vaak nog even wat spieroefeningen. We moeten allemaal meer bewegen’, vindt zij. ‘Het geeft zoveel energie. Je wordt mentaal sterker en wordt minder snel ziek. Heel veel dingen die ik zie, zijn leefstijl gerelateerd, dus daar zit veel winst. Ik probeer dat uit te dragen en mensen aan te sporen.’

Nooit een dag ziek

‘Ik moet hem afkloppen, maar afgelopen twee jaar heb ik geen griep of verkoudheid gehad die me geveld heeft’, lacht deze huisarts die zich dagelijks omringd weet door bacillen. ‘Blijkbaar heb ik zoveel blootstelling dat ik niet heel erg ziek wordt. Dat hoop ik dan maar.’

Luister de DAG podcast!

‘Ik ben nog elke dag blij dat ik de keus hebt gemaakt om huisarts te worden. Het is de beste keus ooit. Ik vind het een meerwaarde dat ik mensen echt leer kennen nu.’ Online in de Blos! DAG podcast vertelt Evelien nog veel meer over haar werk, de keuze voor dit vak en haar dag. Je luistert deze in de Kranten app; te vinden in de Apple App Store of Google Play Store.