Alien en Albert verruilden vorig jaar Zevenhuizen voor Pisogno. Ze kozen voor een ander leven; vooral een rustiger bestaan, in het noorden van Italië. Inmiddels is dit thuis en naar Nederland gaan ‘op vakantie’. Een keuze waar ze heel tevreden mee zijn. ‘Elk puzzelstukje is op zijn plek gevallen. Het heeft allemaal perfect kunnen passen.’

Van tweede naar echt thuis

Wie droomt er niet van? Alles achter zich laten en vertrekken naar een leven onder de zon. Voor Alien en Albert werd het werkelijkheid. Ze kwamen al 33 jaar bij het Orta meer voor vakantie toen zich onverwachts dé kans voordeed om zich daar te vestigen. En ze grepen die met beide handen.

‘Wacht even, dan laat ik het je even zien’ – en Alien loopt met de telefoon haar ruime balkon op om de groene en bergachtige omgeving van haar huis in Pisogno toont. Zij en haar man Albert wonen linksboven Milaan, dichtbij Lago di Orta. Een plekje wat inmiddels heel bekend is. ‘Wij waren echte Frankrijkgangers, toen we dik dertig jaar terug besloten eens wat anders te willen zien. We waren met de vouwwagen op pad, de kinderen waren 6 en 8 jaar, en we zochten een leuke camping. Het was al laat en een voorbijganger raadde ons aan naar Camping Cusio te rijden, want die had een zwembad, dus dat zou leuk zijn voor de kinderen.’ En leuk was het. Zo leuk zelfs dat ze er bleven komen. ‘Een klein paradijsje’, lacht Alien. ‘Je loopt een paar straten naar beneden en dan sta je aan het meer en middenin Orta.

Ze bleven er met plezier komen. Stapten op vrijdag avond in de auto en stonden zaterdag op de camping. ‘Jullie gaan er vast en zeker nog eens wonen, zeiden anderen vaak’, vertelt Alien. ‘Het was ook echt al een beetje ons tweede thuis. Vaak stapten we uit de auto en dan zeiden we: we zijn weer thuis hoor.’

Het koppel runde samen Keukenwerk Leek, maar verkocht de zaak voor hun pensioen. Ook hun boerderijtje in Zevenhuizen ging van de hand en toen ging het snel. ‘We zeiden allebei: als we het ooit willen, dan is nu het moment.’ Een moeiteloze overgang naar Italië volgde. ‘Heel anders dan op televisie’, lacht Alien. ‘Er was helemaal geen gedoe.’

Rust en ruimte

De truc is volgens Alien ook je aan te passen aan de gewoontes die in een ander land gelden. ‘Daar moet je geen moeite mee hebben. Zo is het hier tussen 12 en 14 pranzo; dan is alles gesloten en alle werknemers gaan naar het café om uitgebreid te lunchen. En als wij uit eten gaan, dan doen we dat niet om 18 uur, maar reserveren een tafeltje rond achten. Het water is hier niet te drinken, dus daarvoor kopen we flessen in de supermarkt. En die Italianen leven echt buiten. Ze geven niks om het interieur, want binnen zijn ze weinig. Missen doen we eigenlijk niks’, zegt ze, terwijl manlief Albert op de achtergrond instemt. ‘Geen drop, geen rookworst, echt niks.’ Ook sociale contacten hebben ze genoeg. ‘En met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden is het contact juist veel intensiever, omdat we elkaar langer zien als ze hier langskomen.’

Het leven is wel anders. ‘Rustiger. Echt een paar versnellingen lager. We komen echt tot rust. Nou zijn we natuurlijk ook gepensioneerd nu en we hebben geen kinderen meer thuis. Maar er komt ook gewoon een rust over je heen hier. Het is hier heel stil. We lopen zo de natuur in. We zitten vlakbij het Lago di Orta en Lago Maggiore. We zien de Monte Rosa met sneeuw en zitten vlakbij een prachtig natuurgebied.  Je hebt hier ook andere weer. Heerlijke temperaturen. Als het regent, dan is dat flink, maar in Nederland wordt het dan ook winderig en guur, hier blijven de temperaturen goed. Alleen als het onweert, hier tussen de bergen, nou dan gaat het tekeer hoor.’

Dit is het leven

Genieten staat centraal. Albert en Alien wandelen veel en bezoeken graag een marktje in de omgeving. Alien schildert graag en haalt veel inspiratie uit haar omgeving. Ultiem zijn de momentjes aan het Orta meer. ‘Aan de piazza heb je leuke kroegjes met terrasjes. We mogen heel graag daar onder een parasol zitten, aan de Aperol Spritz met uitzicht over het meer en het eilandje daar binnenin. Dan genieten we wel enorm. Het is daar toeristisch, ’s avonds is er vaak nog live muziek. Dan sta ik er wel eens trots bij stil dat dit nu ons leven is.’

Mensen zeggen weleens: nu hebben jullie elke dag vakantie, maar nee, we wonen hier. Net als in Nederland drinken we een kop koffie ’s ochtends en we eten ook heus niet elke dag pasta en pizza. Maar dit is echt thuis. Als we naar Nederland gaan, hebben we het over op vakantie gaan.’ Alles is zoals het moet. ‘Elk puzzelstukje is op zijn plek gevallen.’