‘Daar loopt een heel normaal en gezellig gezinnetje’

Het verhaal van Corneel en Gerriët is er niet één uit het boekje. Wel eentje met ‘happy ever after’. Daar ging een lange weg aan vooraf, vooral voor Corneel. Hij worstelde jaren met het monster van verslaving, maar dit monster is nu niet meer aanwezig in hun huis. Alleen nog drie kleine monstertjes: de driejarige Zara-Mae en eeneiige tweeling Senn en Louèn van anderhalf. De tienerdochters van Gerriët uit een eerdere relatie maken dit samengestelde gezin compleet. ‘Als je ons nu door het dorp ziet lopen, loopt daar een heel normaal en gezellig gezinnetje. Mijn ouders zeggen geregeld dat ze er heel gelukkig van worden om me zo te zien.’

Ze kennen elkaar al vanaf hun vroege jeugd, al gingen ze toen niet echt met elkaar om. Hoe anders zijn dan ook de tienerjaren van Corneel en Gerriët. Na een periode van aantrekken en afstoten, veranderde de komst van Zara-Mae voorgoed. Eindelijk was daar die frisse start. Al blijft de verslaving van Corneel ergens altijd op de achtergrond aanwezig. ‘Ik heb levenslang. Als ik een slechte dag heb, kan ik beter vroeg op bed gaan dan de grens gaan opzoeken. Dat stemmetje in mijn hoofd blijft altijd praten. Maar ik weet: dat is mijn verslaafde brein, niet mijn gezonde brein. Maar soms kan die toch heel aanwezig zijn.’

‘Het mondde uit in een monster’

Corneel was een gevoelige en onzekere tiener. Thuis werd er niet veel over emoties gepraat. ‘Toen ik te maken kreeg met zinloos geweld, ben ik helemaal in mijn schulp gekropen.’ Het had een grote impact op hem. Toen hij in aanraking kwam met drugs, ontwikkelde hij een mechanisme om te overleven. ‘Dat ene pilletje was een springplank; ik voelde me veel zekerder. Maar het mondde uit in een monster; het is volledig uit de hand gelopen.’ Zijn drugsgebruik begon het leven te beheersen. ‘Ik belandde in het criminele circuit, had geen contact meer met vrienden of familie. Toen ik 27 was, was ik uitgespeeld. Ik was dakloos en ik wilde niet meer.’ Een zelfmoordpoging zette de ommekeer in gang en uiteindelijk liet Corneel zich opnemen en lukte het af te kicken.

Achteraf weet Corneel dat ook zijn ADHD een grote rol speelde bij zijn verslaving. ‘Ik voelde me veel beter als ik drugs gebruikte. In speed vond ik rust. Waar ik normaal aan honderd dingen tegelijk dacht, dacht ik dan aan maar één ding. Het gaf me een hyperfocus. Dat vond ik lekker. Maar later niet meer. Toen ik dagelijks ging gebruiken, werd ik paranoia. Ik deed de gordijnen dicht, plakte de brievenbus af.’

 ‘Ik heb vertrouwen in hem’

De afgelopen tien jaren, ging Corneel de weg naar een ander bestaan niet alleen. Al lachen Gerriët en hij samen ‘dit wordt een goed verhaal’ als ze uit de doeken doen hoe hun relatie begon. ‘Het was een pittige periode’, vertelt Corneel terwijl Gerriët instemmend knikt. ‘Ik kon me slecht hechten door alles wat had meegemaakt. Het werd aantrekken en afstoten. Ik wilde mezelf beschermen.’ Toen Gerriët zwanger bleek van dochter Zara-Mae ging de knop om. ‘Het is klaar. Ik ga met jou verder.’ ‘Ja’, vult Gerriët aan, ‘toen pas konden we definitief samen ons leven opbouwen.’

Het turbulente verleden van Corneel drukt geen stempel op het leven meer. ‘Ik heb vertrouwen in hem’, aldus Gerriët. ‘Toen wij elkaar tien jaar geleden leerden kennen, wist ik wie het was. Ik wist dat hij net uit Zuid-Afrika terug was. Tuurlijk ben ik wel waakzaam. Ik ken de signalen. Soms heeft hij een bepaalde onrust, maar dat maak ik steeds minder mee. De kinderen hebben ons ook in een bepaalde structuur gedwongen’, lacht ze.

Corneel maakte zelf ook een hele duidelijke keuze: ‘ik wil niet die vader zijn die gebruikt. Er is altijd die angst’, vertelt hij. ‘Ik moet dit temmen. Kijk, geen enkele verslaafde wil gebruiken. Maar zodra je die verslaving voedt, dan vergeet je alles.’ Vijf jaar terug had hij een moeilijke periode. ‘Dat had ik ook nodig om te beseffen dat ik levenslang heb. Ik kan ook nooit meer drinken’, vertelt hij. Maar dat geeft niet; ik ben nu een leuker mens.’

Traumatherapie bracht vrijheid, vertelt Corneel. Al was dat een pittige stap. ‘Ik kan me nog herinneren dat je me op de heenweg in de auto belde, totaal in paniek’, vertelt Gerriët. ‘Ik was zo bang dat ik hierdoor terug zou vallen’, herinnert Corneel zich. ‘Ik heb nu kinderen.’ Het lukte hem de heftige en gewelddadige ervaringen een plekje te geven. ‘Eerder was hij al gespannen als ik me alleen al omdraaide in bed’, weet Gerriët. ‘Laatst stond Zara-Mae uit het niets ’s ochtends vroeg naast hem en toen moest ik hem ook even weer uit die waas halen. Word maar rustig, het is Zara-Mae maar.’

‘Geen geheimen meer’

Jarenlang werkte Corneel bij de Verslavingszorg Noord-Nederland als ervaringsdeskundige en begeleider, maar sinds kort is hij zijn eigen onderneming als verslavingscoach begonnen. In de Coronatijd is de problematiek ook onder oudere gebruikers toegenomen. ‘Bij een thuisfeestje kwam er nogal eens drugs op tafel. Het gebruik is echt verdubbeld. Als je hiermee worstelt: je bent niet de enige’, weet Corneel. ‘Het is bijna genormaliseerd’, voegt Gerriët toe. ‘Sommigen zien het als een uitlaatklep’, vervolgt Corneel. ‘De hele week hard aan het werk en dan op vrijdag even ontspannen. Maar als je alleen in het weekend gebruikt, maar wel elk weekend, ben je ook verslaafd.’ Zijn aanpak werkt. ‘Toen ik het steeds minder naar mijn zin had bij mijn vorige werkgever, vroeg ik mezelf af: waar word ik nou echt gelukkig van? En dat is het begeleiden van mensen die het moeilijk hebben. Ik zie ze verdrinken in de regels, terwijl ze simpelweg persoonlijke begeleiding nodig hebben. Zelf kan ik op korte termijn een cliënt horen en zien. Dat helpt: het is een hele grote stap om aan de bel te trekken. Juist dan moet je niet op een wachtlijst belanden.’

Gerriët ondersteunt waar ze kan. ‘Ik denk dat ik hierdoor hem nog beter begrijp, nog beter aanvoel en dat we elkaar nog beter leren kennen. Ik vraag vaak aan Corneel als ik een post voor social media wil maken: ‘hoe was dat voor jou?’ ‘We praten er heel open en eerlijk over’, aldus Corneel. ‘Ik heb geen geheimen meer.’

De jongsten hebben van alles nog geen weet, maar de tienerdochters van Gerriët zitten in een kwetsbare fase. ‘Mijn tip voor ouders is: communicatie. Wees niet belerend en word niet boos, maar ga het gesprek aan en bereid ze voor. Wij hebben het er veel over hier thuis. Ik probeer uit te leggen wat het effect is van drugs en wat ze kwijt kunnen raken.’

Corneel maakt zich zorgen over de ontwikkelingen. ‘De jeugd komt heel makkelijk in aanraking met drugs. Ze slaan XTC en wiet over en beginnen direct met cocaïne.’ Ook het vapen is zorgelijk. ‘Zodra ze gaan vapen, weet je dat ze verslavingsgevoelig zijn. Als ze dat aandurven, durven ze het volgende stapje ook.’ ‘De groepdruk is groot tegenwoordig’, vindt Gerriët. Ook zij probeert er open in te staan en in gesprek te blijven. ‘Je wil ook niet dat ze weggaan om stiekem ergens anders dit te doen.’

Ook Zara-Mae, Senn en Louèn kunnen op de open houding van hun ouders rekenen. ‘Ik zal er in de toekomst eerlijk over blijven. Anders moet je altijd een masker opzetten. Maar je hebt niet in groep acht de keus gemaakt, dat je later junk wil worden. Dit is me overkomen en nu moet ik weer verder. Ik heb geluk gehad dat ik zo koppig was en niet bang. De pijn van vroeger gaat nooit helemaal weg, maar als wij nu over straat lopen, dan loopt daar een gelukkig gezinnetje.’

Klaar met je verslaving? Tijd om je leven terug te pakken.

‘Je wordt wakker en meteen slaat dat bekende gevoel van spijt toe. Je had beloofd dat gisteren de laatste keer zou zijn, maar hier ben je weer. Je vraagt je af: ‘Waarom lukt het me niet?’ Ik ken dat gevoel. Ik heb het zelf meegemaakt. De schaamte, de leugens, de beloftes aan jezelf die je niet kon houden. Maar ik weet ook hoe het voelt om daar uit te breken. Om de controle terug te pakken en niet langer geleefd te worden door je verslaving. En geloof me: dat is mogelijk. Voor jou ook.’

Plan een gratis kennismakingsgesprek via soberencleancoaching.nl

✔️ Verandering begint met begrijpen waarom je vastzit. Niet met eindeloze theorieën of zelfhulpboeken, maar met concrete stappen.

✔️Ik help je om jouw patronen te doorbreken, om de signalen van je brein te begrijpen en om een manier te vinden die voor jóu werkt.

✔️ Geen standaardoplossingen, geen bullshit. Gewoon wat écht helpt.

Sober & Clean Coaching: 1-op-1 coaching – groepssessies – ouder- en naastenbegeleiding – lezingen en voorlichting – trainingen voor zorgprofessionals

Hoofdweg 150 CD Paterswolde – +31 6 14 55 73 87 – info@soberencleancoaching.nl