‘Wij nemen elkaar echt zoals we zijn. Dat kunnen mensen in heel veel relaties niet.’

WilvanTien en TienvanWil – onder die namen zijn Willemijn van Lochem en Martine Heemskerk bekend op instagram. En die namen zeggen alles, want de vriendschap tussen deze twee dames is allesomvattend. Ze spreken over een diepe verbondenheid, een vonk die oversprong, een vriendschap zonder ruzie. Een vriendschap die een boek verdient en dat boek is er nu. De titel ‘Blij dat ik jou heb’ wordt door beiden gevoeld. ‘Ik hoef nooit te twijfelen of ik goed genoeg ben voor jou.’

FOTO’S: LEVL FOTOGRAFIE

Blij dat ik jou heb

Het klinkt bijna als een sprookje en dit sprookje startte 16 jaar geleden. Willemijn kwam uit Friesland en Martine uit Zuid-Holland en door een speling van het lot belandden de twee in Groningen in dezelfde klas. Ze startten destijds beiden aan de studie logopedie. ‘Binnen een week was het vonken’, vertelt Martine. ‘Ja, echt een vonk van liefde.’ De liefde bleek al snel van lange duur, al was er na één jaar een korte periode van verwijdering. ‘Toen we niet meer bij elkaar in de klas zaten, toen was het opeens ongemakkelijk’, vertelt Martine. ‘Maar daar hebben we ook heel erg van geleerd’, vult Willemijn haar aan.

Willemijn was destijds naast de studie bezig met haar beautyblog LiveLifeGorgeous. Toen Martine bij toeval – weer die speling van dat lot – een filmpje tegenkwam op You Tube, haakte zij aan. Ze deelden de liefde voor make-up en hun blog groeide uit tot één van de grootste van Nederland. ‘We waren redelijk uniek als duo.’ Voor de dames zelf was dit toen al een tweede natuur. De vriendschap bleef en mondde uit in een diepe verbondenheid.

Nu is er dus ‘Blij dat ik jou heb’. ‘Wij zijn op een unieke manier bij elkaar gekomen. Ik bedoel: jij kwam uit Friesland, ik uit Zuid-Holland; het is toch bizar dat wíj bij elkaar in de klas terecht kwamen’, vindt Martine. De vriendschap is een voorbeeld voor anderen, hopen ze. ‘Velen zoeken naar de perfecte liefdespartner. Alsof het leven er dan pas toe doet. Maar wij laten zien dat je dat geluk ook in andere type relaties kan vinden. Dat je ook dan die diepe liefde kan voelen.’ ‘Blij dat ik jou heb’, vult Willemijn haar Tien aan, ‘is echt een ode aan de vriendschap. Er bestaat zoiets als ware vriendschap.’

Martien: ‘Het is mooi dat vreemden zomaar op je af stappen, omdat ze het gevoel hebben dat je een vriendin bent’

Willemijn: ‘Dat is toch die influencer? Zó kijken sommige mensen ook naar mij.’

Ook anderen zien dat de band tussen Willemijn en Martine speciaal is. ‘Veel mensen zeggen: ik wou dat ik dat ook had.’ ‘Ja’, is ook de ervaring van Martine, ‘ze zeggen: jullie zijn echt vriendschapsgoals. Heel uniek. Ik weet dat ik altijd bij jou terecht kan. Wij zitten altijd op één lijn en we hebben al zoveel samen meegemaakt.’ Willemijn: ‘Als ik één iemand op de hele wereld moet noemen, die ik blind vertrouw, dan is dat Tien.’ Er is ruimte genoeg voor de bijzondere band met Martine. ‘Mijn man is mijn minnaar, mijn geliefde. Ze zitten op hetzelfde niveau, maar vervullen eigen rollen. Ik haal echt iets heel anders uit mijn vrouwenvriendschap.’ Martine zit momenteel in een scheiding en vraagt zich ook wel hardop af wat een eventuele nieuwe partner van de vriendschap vindt. Maar mocht die zich nooit aandienen, dan maakt de vriendschap van Willemijn haar leven compleet. ‘Al blijf ik de rest van mijn leven alleen, dan ben ik toch gelukkig, omdat ik Willemijn heb. Het is fijn als er iemand is, die alles van je accepteert. En dat doe ik andersom ook, omdat ik heel erg veel van haar hou.’ ‘Dat is ook wel de conclusie van ons boek’, vult Willemijn haar weer moeiteloos aan. ‘Iedereen streeft naar een ideaal: de liefde van je leven vinden. Maar er is niet één weg; je kunt veel meer mooie relaties hebben.’

Hoewel de dames zeker veel verschillen kunnen benoemen van elkaar – ‘Willemijn is een ochtendmens, Martine écht een avondmens en Willemijn is van de grote lijnen, Martine van de details’ – vinden ze elkaar in de overeenkomsten. ‘We zijn ergens diep van binnen bizar genoeg irritant hetzelfde’, lacht Martine. ‘Die overeenkomsten zijn het hart van onze vriendschap. Jullie lijken wel een tweeling, horen we geregeld.’ Willemijn herkent dat meteen: ‘We hoeven elkaar maar aan te kijken en dat weet ik precies wat ze denkt of voelt’, en ze schieten beide in de lach.

WilvanTien en TienvanWil

Wat ooit begon als een bijbaantje naast de studie, groeide uit tot een bedrijf. Van blogs over make-up en beautyproducten gingen ze over naar lifestylevlogs. Ze kregen kinderen en werden moeders. Ze bleven online delen. De vlogs op You Tube zijn inmiddels gestopt en onder WilvanTien en TienvanWil zijn ze nu online vooral actief op instagram. Herken je de omgeving? Dat kan, want Martine volgde haar vriend in de studententijd naar Leek en bleef daar. Toen Willemijn en haar man met een tweede kindje op komst ook in een dorp wilden gaan wonen: ‘dan bij Tien in het dorp’. Naast de insta-accounts is er de podcast ‘een bakkie met’. Een tweede natuur voor het duo die elkaar de hele dag door spraakberichten verstuurd en er zo een persoonlijke podcast naast heeft.

Ze hebben duidelijke uitgangspunten voor de content die ze online delen. ‘We proberen de realiteit erin te houden. Eerlijk en rauw, want we zijn ons ervan bewust dat veel volgers ons als ideaal zien. Dus ook die rommel laten we wel zien.’ Het inspireren van hun volgers is een groot doel. ‘Dat als je het gezien hebt, je ook het gevoel hebt er iets aan te hebben gehad. Zo proberen we meer te betekenen’, aldus Martine.

Helemaal anoniem zijn ze al jaren niet meer. ‘Mijn partner en ik hebben een kindje verloren’, vertelt Willemijn, ‘en het delen van zulke grote momenten, daar hoor je jaren later nog mensen over. Ik was laatst in de speeltuin met een moeder aan het kletsen en die had een vriendin verteld dat haar zoontje op het kinderfeest van die van mij zou komen. Is dat niet de zoon van die influencer?, had die vriendin gevraagd. Zó kijken sommige mensen ook naar mij. Soms sta je op het schoolplein en denk je: iedereen weet alles al van mij.’ ‘Toch een soort prijs die je betaalt, voor het werk wat je doet’, vult Martine aan. ‘Maar aan de andere kant is het ook weer mooi dat vreemden zomaar op je af stappen, omdat ze het gevoel hebben, dat je een vriendin van ze bent.’

Willemijn: ‘Als ik één iemand moet noemen die ik blind vertrouw, dan is dat Tien.’

Martien: ‘Ik hoef nooit te twijfelen of ik goed genoeg ben voor jou.’

Voor de mensen om hun heen is het werk ‘niet altijd heel gezellig.’ Met opgroeiende kinderen is de voorbeeldrol ook wel een zorg. ‘We zetten wel kaders voor onszelf’, vertelt Willemijn. ‘Zo maken we meestal geen content met de kinderen erbij. Ze komen ook niet meer in beeld. Vanaf dat ze een jaar of drie waren, voelde dat intuïtief niet goed meer. Maar het moederschap is natuurlijk wel een belangrijk thema. Het is een deel van ons.’ Zelf proberen ze hun kids ook zo goed mogelijk te begeleiden in die online wereld. De jongens van Willemijn (9, 7 en 3 jaar) mogen zelfs nog niet online. ‘Ik probeer die telefoon zo lang mogelijk weg te houden.’ Martine heeft een zoon van 7 en twee dochters van 4 en 2 jaar, en hanteert zogenaamde ‘controlevragen’. ‘Dat kan ik iedereen aanraden: ga het gesprek aan over wat ze zien online. ‘Denk je dat het echt is’, bijvoorbeeld. Dan leg ik ze uit wat wel en niet echt is, en dat als er filmpjes zijn dat iemand 24 uur vast zit, dat die echt niet serieus daar 24 uur zit, maar dat het in scène gezet is.’

Ook voor haar volgers raadt ze een ‘digitale detox’ aan. ‘Het algoritme werkt twee kanten op. Daar kan je zelf een draai aangeven. Ga op zoek naar die mensen die ‘het echte leven delen’ en like dat eens allemaal en je zult zien dat je een veel realistischere feed krijgt. Hoe eerlijk we ook blijven online’, gaat ze verder, ‘het blijft gefilterd. Wij laten alles zien zoals het is, maar moeilijke momenten deel je natuurlijk pas achteraf. En volgers maken het plaatje toch tot een ideaalbeeld. De mens romantiseert wat ze ziet.’ ‘Als ik Carice van Houten op de rode loper zie’, vult Willemijn haar aan, ‘denk ik ook: wauw, wat moet dat tof zijn. We vullen het toch in. Maar blijf je er bewust van dat wat je online ziet, ook echt maar snippets zijn uit iemands leven. Er is ook heel veel wat je niet ziet.’

Blij dat ik jou heb, is één van de offline producten van het duo waar ze nog meer van hopen te maken. Er is ook het boek ‘Twaalf maanden zwanger’ en een kookboek van Willemijn. Martine werkt daarnaast aan een meditatiealbum voor kinderen. ‘Ons lange termijndoel is offline en écht in het leven van onze volgers iets te betekenen. En dat geven we de tijd. We volgen ons hart en zetten plezier voorop. Verder hebben we vertrouwen. Wie weet gaan jullie straks naar een Wil & Tien Retreat’, begint Martine hardop te spuien. ‘Een vriendinnen evenement’, gaat Willemijn er overheen. ‘Of als juist voor als je vriendschap wil vinden’, buitelen ze verder over elkaar heen. Al plannen spuiend duurt het maar even voor ze gieren van de lach. En elkaar weer moeiteloos vinden.

• Kinderen in beeld? ‘Nee, ze hebben een eigen leven en contact met anderen. Je brengt ze ook in een kwetsbare positie.’
• Vreemden in beeld? ‘Nee, mocht het onverhoopt gebeuren dan blur ik ze. Inmiddels hebben we wel een mojo gevonden, hoe je dat zoveel mogelijk voorkomt. Dan maak ik een shot van een tafel met eten bijvoorbeeld, in plaats van een restaurant.’

• Is dit werk? ‘Ja, wat je online niet ziet is de administratie, de sales, de campagnes die geregeld moeten worden. We hebben een team om ons heen en een manager die ons bijstaat. Een redacteur heeft geholpen met de rode lijn in ons boek.’

Filters? ‘Nee, in het begin wel, maar ik was zelf ook zat van dat perfecte plaatje. Is dit nou wie ik ben? Word ik hier happy van? Het past niet bij mij.’

Online vriendschap? ‘Ja, ik ken wel een paar mensen die ik nooit echt heb gezien met wie ik goed contact heb. Je komt mensen tegen die je anders nooit zou ontmoeten.’

Blij dat ik jou heb is online te bestellen via de webshop www.wilentien.nl,
ook te bereiken via de link in de bio van de dames op instagram
(@wilvantien & @tienvanwil).